Yazılı spor basınımızın güzide kurumlarının, Şampi(!) ilan ettikleri Galatasaray, 8 senedir galibiyet göremediği Beşiktaş deplasmanına hasreti dindirmek için çıktı. Bir önceki gün Fenerbahçe'nin zorlu Sivas deplasmanında aldığı galibiyet, sarı-kırmızılı ekip için bir stres faktörü olmamış gibiydi.
Konuk ekip golü bulana kadar, kendinden ve futbolundan çok emin bir görüntü sergiledi. Sahanın her noktasında sarı-kırmızılılar her tercihte topla mesafe katettiler. Icardi kalenin ters yönüne bir kısa koşu atarak topla buluştu, Rashica'ya nefis bir top attı. Koşuya devam eden Icardi verdiği pasın servisini net bir vuruşla sonlandırdı.
Şenol Güneş bu dakikadan itibaren ilk yarı sonuna kadar Redmond'u bir çizgiye, Gedson'u diğer çizgiye attı ve Cenk Tosun ile Aboubakar ikilisini yanyana getirdi. Topla mesafe katedebilen iki kenar oyuncusunun taşıdığı toplarla üstünlüğü eline alan Beşiktaş baskıyı arttırdı. Galatasaray golden sonra savunma refleksi gösterdi kabul ediyorum. Fakat dikkat edilmesi gereken şey, Beşiktaş'ın bu tercihe karşı topu rakip kaleye taşıma isteği ve bunu yapma biçimi. Pas setine oturmadan, tempo yaparak üstüne üstüne gitti rakibinin. Zira gol de bu ısrar sonucu oluşan kornerlerden birinin sonrasında geldi. Bir oyuncudan bahsetmek gerekirse o da Gedson Fernandes, maç boyunca bitmek tükenmek bilmeyen ısrar ve enerjisiyle siyah-beyazlıların itici gücü oldu. 22 kez ikili mücadelede kazanan, 10 top çalan ve topu rakip kaleye en etkili şekilde taşıyan oyuncuydu.
İkinci yarıda roller tamamen değişmiş gibiydi. Pas kalitesi ve bilinçli baskı oyunu siyah-beyazlılar tarafından sergilenmeye başladı. Bu güneşe kar dayanmaz diye not aldığımda 54.dakikaydı. Beşiktaş'ın üzerine çalıştığı belli olan Sergio Oliviera' ya şok baskı ilk devre sahnelendiğinde gol gelmemişti. Gala gecesinde sahnede her oyun kusursuz icra edilemiyor haliyle. 58. dakikada Amir Hadziahmetovic %100 tempoyla geldi, bastı ve aldı. Oyun gücünü devre başında eline alan ev sahibi, skor tabelasını da lehine çevirdi. Maçın ve rakibinin mental anlamda fişini Vincent Aboubakar çekti. Pandemi sezonunda Kadıköy deplasmanında, Lemos'u düelloya çağıran Aboubakar'ın rakibi bu defa Nelssondu. Aynı çalımı ters yöne yapan Aboubakar, benzer vuruşla '' Muslera'nın yerden sağına vurun'' tespitini de çürüttü.
Beşiktaş'ın son 10 maçtaki bariz yükselişi şampiyonluk için yeter mi bilinmez. Görünen bir şey var ki, hoca iyi bir transfer dönemiyle gelecek sezon şampiyonluk için güçlü bir adayı sahaya çıkaracak. Sezonun kalan dönemi kimler Beşiktaş' ta devam edecek çabası, acaba Şampiyonluk için bir fırsat daha doğar mı? Sorusuna dönmüşse bunda hoca ve oyuncuların payı büyük.
Şenol Güneş maç sonu yaptığı açıklamalarda, karanlıktan aydınlığa çıkmak için önemli bir maçtı. Bu kadronun bunu yapabileceğini ben görüyordum, sözleriyle oyuncularına olan inancını bir kez daha ortaya koyarak tecrübesini ve kazanan hoca kimliğini paylaşımcı bir tarzla ortaya koydu. Okan Buruk'un ise rakibinin organize atağının olmadığını iddia etmesi, maç boyunca 1 isabetli şut atan takımın hocası açısından İronik bir durumdu(!)